Flaumen gr,
I Noreg er vr,
Bjrka sprett i dalom.
Dlakar
Traust og hard
Rydjer ferdregard.
Sj kor det losnar i
alle liom,
Skreda fer etter bergesidom.
Flaumen gr,
I Noreg er vr,
Og dlan' er det som rr.
Fr fjellet rinn
Ein bekk
s linn
Mellom stuv og steinar.
Av bekker sm
Det vert ei ,
Fagrast du skal sj.
Hyr kor det i vatnet susar,
Hyr kor det i
fossen brusar!
Flaumen gr,
I Noreg er vr,
Og dlan' er det som rr.
Lita
Kan du forst
Kor ho fekk slikt mle?
Bekk
som rann
Er vaksen mann.
Stans han, om du kan.
Ingen mann kan straumen vende.
Tmmer og hus det set han p ende.
Flaumen
gr,
I Noreg er vr,
Og dlan' er det som rr.
Bykar stram
P gata gr fram,
Trur han skal oss lre.
Men ikkje eg
Fr
stkk av deg,
Sjlv eg rr min veg.
Bndan' er ikkje lenger mjuke,
Husbondsretten, han vil me bruke.
Retten er vr,
Skulda er
dr
lyde Noregs kr.
Om seint me kjem,
S er det med klem.
Me vil garden rydja.
Bondeml,
Kvast som stl,
Gjev ikkje
lenger tol.
Norsk ml vil me i Noreg hava,
Ikkje lenger med dansken kava.
Bondeml,
Kvast som stl,
Gjev ikkje lenger
tol.
Blankt som gull
Og mjukt som ull
Er det norske mlet.
Som sol p fjell,
Som blome-tjeld,
Som fuglesong om
kveld.
Tusen rs rot det hev i landet,
Tusen r til s skal det stande.
Flaumen gr,
I Noreg er vr,
Og dlan' er det som
rr.
Sumar-sol
Skin p jord,
S jonsok-blomen laver!
Lt fr koll
Lur over voll,
Og dlan' slr p skjold.
Av skal ho
hivast lurve-hetta!
Gullhjelm lyser i morgon-gletta.
Lt fr koll
Lur over voll,
Og dlan' slr p skjold.
Harald
verk
Fjellbonde sterk
Gjer no andre gongen.
Gamalt grjot
Av kjemperot
End hev manndom og mot.
Kome alle, ver med p
ferda,
S skal det sprjast i vide verda,
At Noregs mann
Gjekk p og vann
Atter sitt eige land.
