Lurrak irentsi ditu
Eguneko azken izpiak,
Gaueko belaino hotz tristeak.
Gauaren usainean numen, lami eta
jentilek
Agurtzen dituzte eguzkiaren errainu hilak.
Badoaz mendira herritik
Andre , neska eta mutilak,
Iluntasunaren
argitan
Izar euriz algarak.
Beraien jainko Natura
Lehenetan lehena
Suaren inguruan
Egi bihurtu dena.
Arbasoen hitzak
entzunez iraun,
Lainoen azpitik eginez arraun,
Zakilak tente aluak ur,
Beldurrak askatasun gose bihur,
Aske izanez jainkoei
agur,
Zuen jainkoak hil behar du gaur.
Belladona, mandragora, muskaria
Arima bakarti ibiltaria,
Hasi da
lizunkeria.
Akerbeltzaren begiradapean
Atera dute eltzea
Estramonioaren taupadak
Gaitu eraman burujabetasun
ertzera,
Natura askatasuna,
Edanez, igurtziz, maitatuz,
Kristautasunaren heriotzera.
